مدیریت کنترل دسترسی ممتاز پم PAM چیست?

مدیریت دسترسی ممتاز (PAM) چیست؟

سازمان‌ها مدیریت دسترسی ممتاز (PAM) را برای محافظت در برابر تهدیدات ناشی از سرقت اعتبار و سوء استفاده از امتیاز پیاده‌سازی می‌کنند. PAM به یک استراتژی جامع امنیت سایبری – متشکل از افراد، فرآیندها و فناوری – برای کنترل، نظارت، ایمن سازی و ممیزی تمام هویت ها و فعالیت های انسانی و غیرانسانی در یک محیط فناوری اطلاعات سازمانی اشاره دارد.

گاهی اوقات به عنوان مدیریت هویت ممتاز (PIM) یا امنیت دسترسی ممتاز (PAS) شناخته می شود، PAM مبتنی بر اصل حداقل امتیاز است که در آن کاربران فقط حداقل سطوح دسترسی لازم برای انجام وظایف شغلی خود را دریافت می کنند. اصل حداقل امتیاز به طور گسترده به عنوان بهترین روش امنیت سایبری در نظر گرفته می شود و گامی اساسی در حفاظت از دسترسی ممتاز به داده ها و دارایی های با ارزش است. با اجرای اصل حداقل امتیاز، سازمان‌ها می‌توانند سطح حمله را کاهش دهند و خطر حملات سایبری مخرب داخلی یا حملات سایبری خارجی را که می‌توانند منجر به نقض پرهزینه داده‌ها شوند، کاهش دهند.

چالش های کلیدی مدیریت دسترسی ممتاز

سازمان‌ها برای حفاظت، کنترل و نظارت بر دسترسی ممتاز با چالش‌های متعددی روبرو هستند، از جمله:

مدیریت اعتبار حساب: بسیاری از سازمان‌های فناوری اطلاعات برای چرخاندن و به‌روزرسانی اعتبارنامه‌های ممتاز، به فرآیندهای اداری فشرده و مستعد خطا به صورت دستی متکی هستند. این می تواند یک رویکرد ناکارآمد و پرهزینه باشد.
ردیابی فعالیت های ممتاز: بسیاری از شرکت ها نمی توانند جلسات ممتاز را به صورت متمرکز نظارت و کنترل کنند، و کسب و کار را در معرض تهدیدات امنیت سایبری و نقض قوانین انطباق قرار می دهند.
نظارت و تجزیه و تحلیل تهدیدها: بسیاری از سازمان ها فاقد ابزارهای تحلیل تهدید جامع هستند و قادر به شناسایی فعالانه فعالیت های مشکوک و اصلاح حوادث امنیتی نیستند.
کنترل دسترسی کاربران ممتاز: سازمان‌ها اغلب برای کنترل مؤثر دسترسی کاربران ممتاز به پلتفرم‌های ابری (زیرساخت به عنوان سرویس و پلتفرم به عنوان سرویس)، برنامه‌های نرم‌افزار به عنوان سرویس (SaaS)، رسانه‌های اجتماعی و غیره تلاش می‌کنند که خطرات انطباق و پیچیدگی عملیاتی را ایجاد می‌کند.
محافظت از کنترل‌کننده‌های دامنه ویندوز: مهاجمان سایبری می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های موجود در پروتکل احراز هویت Kerberos برای جعل هویت کاربران مجاز و دسترسی به منابع مهم فناوری اطلاعات و داده‌های محرمانه سوء استفاده کنند.
چرا مدیریت دسترسی ممتاز (PAM) برای سازمان شما مهم است؟
انسان ها ضعیف ترین حلقه شما هستند. از کاربران ممتاز داخلی که از سطح دسترسی خود سوء استفاده می کنند، یا مهاجمان سایبری خارجی که امتیازات کاربران را هدف قرار داده و سرقت می کنند تا به صورت مخفیانه به عنوان “خودی های ممتاز” عمل کنند، انسان ها همیشه ضعیف ترین حلقه در زنجیره امنیت سایبری هستند. مدیریت دسترسی ممتاز به سازمان ها کمک می کند تا مطمئن شوند که افراد فقط سطوح لازم برای انجام کارهای خود را دارند. PAM همچنین تیم‌های امنیتی را قادر می‌سازد تا فعالیت‌های مخرب مرتبط با سوء استفاده از امتیازات را شناسایی کرده و اقدامات سریعی را برای جبران خطر انجام دهند.
در تجارت دیجیتال، امتیازات در همه جا وجود دارد. سیستم ها باید بتوانند به یکدیگر دسترسی داشته باشند و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند تا با هم کار کنند. با استقبال سازمان‌ها از ابر، DevOps، اتوماسیون فرآیند رباتیک، اینترنت اشیا و موارد دیگر، تعداد ماشین‌ها و برنامه‌هایی که به دسترسی ممتاز نیاز دارند افزایش یافته و سطح حمله افزایش یافته است. تعداد این موجودات غیرانسانی بسیار بیشتر از افراد یک سازمان معمولی است و نظارت و مدیریت آنها دشوارتر است – یا حتی اصلاً شناسایی آنها. برنامه های تجاری خارج از قفسه (COTS) معمولاً نیاز به دسترسی به بخش های مختلف شبکه دارند که مهاجمان می توانند از آنها سوء استفاده کنند. یک استراتژی مدیریت دسترسی ممتاز قوی، امتیازات را بدون توجه به جایی که «زندگی می‌کنند» – در محل، در فضای ابری و در محیط‌های ترکیبی – در نظر می‌گیرد و فعالیت‌های غیرعادی را در صورت وقوع شناسایی می‌کند.
مهاجمان سایبری نقاط پایانی و ایستگاه های کاری را هدف قرار می دهند. در یک شرکت، هر نقطه پایانی (لپ تاپ، گوشی هوشمند، تبلت، دسکتاپ، سرور و غیره) به طور پیش فرض دارای امتیاز است. حساب‌های سرپرست داخلی، تیم‌های فناوری اطلاعات را قادر می‌سازد تا مشکلات را به صورت محلی برطرف کنند، اما ریسک بزرگی را نیز به همراه دارند. مهاجمان می توانند از حساب های مدیریت سوء استفاده کنند، سپس از ایستگاه کاری به ایستگاه کاری دیگر بپرند، اعتبارنامه های اضافی را بدزدند، امتیازات را افزایش دهند و به صورت جانبی در شبکه حرکت کنند تا زمانی که به چیزی که به دنبال آن هستند برسند. یک برنامه PAM فعال باید حذف جامع حقوق اداری محلی در ایستگاه های کاری را برای کاهش خطر در نظر بگیرد.
PAM برای دستیابی به انطباق بسیار مهم است. توانایی نظارت و شناسایی رویدادهای مشکوک در یک محیط بسیار مهم است، اما بدون تمرکز واضح بر روی آنچه که بیشترین خطر را به همراه دارد – دسترسی ممتاز مدیریت نشده، نظارت نشده و محافظت نشده – کسب و کار آسیب پذیر باقی خواهد ماند. پیاده‌سازی PAM به عنوان بخشی از استراتژی جامع امنیت و مدیریت ریسک، سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا تمام فعالیت‌هایی را که به زیرساخت‌های فناوری اطلاعات حیاتی و اطلاعات حساس مربوط می‌شوند، ثبت و ثبت کنند – به آنها کمک می‌کند تا الزامات حسابرسی و انطباق را ساده کنند.
سازمان هایی که برنامه های PAM را به عنوان بخشی از امنیت سایبری بزرگتر خود در اولویت قرار می دهند